من از رگبار هذیان در تب پاییز میترسم
از این اسطوره های از تهی لبریز
میترسم
*********************
به شب تندیس هایی دیدم از تاریخ شمع آجین
به صبح از خواب گرد روح وهم انگیز
میترسم
*********************
برایم آنقدر از گزمه های شهر شب گفتند
کزین همسایگان از سایه خود نیز
میترسم
*********************
حقیقت واژه ی تلخی است در قاموس نا پاکان
من از نقش حقیقت های حلق آویز
میترسم
*********************
نمیترسند از ما و من این تاراج گر مردم
به تاراج آمدند این نا کسان  برخیز
میترسم