از باغ می برند چراغانی ات کنند
از باغ می برند چراغانی ات کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنند
***************
پوشانده اند صبح تو را ابرهای تار
تنها به این به بهانه که بارانی ات کنند
یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند
***************
این بار می برند که زندانی ات کنند
ای گل گمان مکن به شب جشن می روی
شاید به خاک مرده ای ارزانی ات کنند
***************
یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطه ای بترس که شیطانی ات کند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ایست که قربانی ات کنند