یه آشفته، یه سرگردون، تو دستای موجای تقدیر
رسید آخر به یه ساحل مث خوابی که شده تعبیر
مث مروارید سپیدی به چه زیبایی می درخشید توی دریا
تو وجودش پاکی بارون تو حضورش گرمی خورشید مثل رویا
ساحل
ساحل عشق
******************************************
رسید از راه قدم برداشت دلش توی سینه می لرزید
پر از شوق و امید اما رو قلبش بود سایه ی تردید
نکنه روی دل ساحل جای پاهای کسی باشه
کی می دونه؟
نکنه توی دل ساحل خونه و جای کسی باشه
کی می دونه؟
ساحل
ساحل عشق
*******************************************
ولی اين قصه افسانه نيست، این قصه قصه ی من و توست
پس باید دلو زد به دریا، از دل غبار تردیدو شست
می خوام بگم که دلم رو باختم تو هجوم ناغافل عشق
میخوام بگم اون پریشون منم من، تویی تویی اون ساحل عشق
ساحل
ساحل عشق